Λεβάντα

14.60

(η τιμή αφορά 12άδα προϊόντων)

Λεβάντα η ονομασία της προέρχεται από το λατινικό ρήμα lavare που σημαίνει πλένω, διότι, οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν άνθη λεβάντας για τον αρωματισμό του νερού των λουτρών τους.

Οι ιαματικές της ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα και αναφέρονται στο Διοσκουρίδη, τον Πλίνιο και το Γαληνό.

Λόγω των αντισηπτικών ιδιοτήτων της επισπεύδει την επούλωση τραυμάτων, ενώ σε μεγάλες δόσεις δρα ως υπνωτικό και ναρκωτικό, οπότε την χρησιμοποιούν για τη θεραπεία διαφόρων νευρασθενειών.Αφέψημα: Το αφέψημα βοηθά στην καταπολέμηση της αϋπνίας, ηρεμεί τα νεύρα και χαλαρώνει από τη νευρική υπερένταση, καταπραΰνει το στομάχι

Ιδιότητες

*Αϋπνία

*Στρες

* Μυϊκοί πόνοι

*Αντικαταστήστε τα παυσίπονα για τους πονοκεφάλους

*Κρυολόγημα

*Χαλαρωτικές ιδιότητες για ηρεμία παιδιών

Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, τα αποξηραμένα άνθη Λεβαντας χρησιμοποιούνται κυρίως για τη μείωση του άγχους και της υπερέντασης. Η Λεβαντα γενικά θεωρείται πως έχει ηρεμιστικές ιδιότητες και για αυτό το λόγο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε περιπτώσεις μελαγχολίας και ήπιας κατάθλιψης. Το εκχύλισμα της θεωρείται από πολλούς βοτανοθεραπευτές κατάλληλο για την αντιμετώπιση των νευρικών πονοκεφάλων και της αϋπνίας. Ένα απλό εκχύλισμα Λεβαντας όταν χρησιμοποιηθεί σε κομπρέσα και τοποθετηθεί στο μέτωπο, θεωρείται πως βοηθάει στην ανακούφιση από τις ημικρανίες, την υπερένταση, την κούραση, και την επίδραση της έντονης κατανάλωσης αλκοόλ (hangover). Θεωρείται επίσης από κάποιους ερευνητές πως είναι υποτασική – ένα φλυτζάνι Λεβάντας πριν τον ύπνο λέγεται πως “ρίχνει” τη πίεση και μειώνει τη ταχυπαλμία κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Κατηγορία:

Περιγραφή

Η Λεβαντα (γνωστή στην Ελλάδα και ως Λαμπρη ή Χαμολιβανο) ήταν γνωστή στην αρχαία Αίγυπτο και χρησιμοποιήθηκε στην αρωματοποιεία της εποχής. Στην αρχαία Ελλάδα, ο Θεόφραστος αναφέρθηκε στις θεραπευτικές ιδιότητες του αρώματος της. Ο Διοσκουρίδης στο διάσημο του σύγραμμα De Materia Medica αναφέρει πως η κατανάλωση Λεβάντας βοηθάει στην ανακούφιση από τη δυσπεψία, τους πονοκεφάλους και τον ερεθισμό του λαιμού. Ταυτόχρονα ο Διοσκουρίδης τη θεωρούσε κατάλληλη (εξωτερική χρήση) για την περιποίηση πληγών και δερματικών παθήσεων. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες έπαιρναν Λεβαντα στις εκστρατείες για να περιποιούνται τραύματα και την άπλωναν σε δωμάτια ασθενών για να “καθαρίζουν” τον αέρα. Η Λεβαντα “ξεχάστηκε” κατά τις αρχές του Μεσαίωνα, αλλά τα Μοναστήρια φύλαξαν τη γνώση για τις ιδιότητες της. Η χρήση της Λεβάντας “αναβίωσε” την εποχή της Βασιλείας του Ερρίκου του 8ου και από τότε έγινε σταδιακά ένα από τα πιο αγαπημένα βότανα στην Ευρώπη. Σήμερα τη βρίσκουμε σε πάρα πολλούς κήπους και έχει αμέτρητες χρήσεις.

Pin It on Pinterest

Share This