Περιγραφή
Η Λεβαντα (γνωστή στην Ελλάδα και ως Λαμπρη ή Χαμολιβανο) ήταν γνωστή στην αρχαία Αίγυπτο και χρησιμοποιήθηκε στην αρωματοποιεία της εποχής. Στην αρχαία Ελλάδα, ο Θεόφραστος αναφέρθηκε στις θεραπευτικές ιδιότητες του αρώματος της. Ο Διοσκουρίδης στο διάσημο του σύγραμμα De Materia Medica αναφέρει πως η κατανάλωση Λεβάντας βοηθάει στην ανακούφιση από τη δυσπεψία, τους πονοκεφάλους και τον ερεθισμό του λαιμού. Ταυτόχρονα ο Διοσκουρίδης τη θεωρούσε κατάλληλη (εξωτερική χρήση) για την περιποίηση πληγών και δερματικών παθήσεων. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες έπαιρναν Λεβαντα στις εκστρατείες για να περιποιούνται τραύματα και την άπλωναν σε δωμάτια ασθενών για να “καθαρίζουν” τον αέρα. Η Λεβαντα “ξεχάστηκε” κατά τις αρχές του Μεσαίωνα, αλλά τα Μοναστήρια φύλαξαν τη γνώση για τις ιδιότητες της. Η χρήση της Λεβάντας “αναβίωσε” την εποχή της Βασιλείας του Ερρίκου του 8ου και από τότε έγινε σταδιακά ένα από τα πιο αγαπημένα βότανα στην Ευρώπη. Σήμερα τη βρίσκουμε σε πάρα πολλούς κήπους και έχει αμέτρητες χρήσεις.